O mnie

Nazywam się Krzysztof Walla.
Praktykę Sztuk Walki rozpocząłem w 1975.
Praktykę władania mieczem japońskim zacząłem w 1983.
Od 2015 współtworzę
Polsko-Japoński Dzień Broni Białej
w Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie.

Suemonogiri.

W szkole Enshin-ryu wykonuje się suemonogiri nie zaś tameshigiri.
Dla osób niezbyt obeznanych z tematem różnica jest właściwie niezauważalna, lecz w istocie zasadnicza.
Tameshigiri to cięcie umocowanego przedmiotu, mające na celu ocenę jakości ostrza. Natomiast suemonogiri to cięcie celu wolno stojącego, zwykle bambusa lub snopka słomy ryżowej. Brak mocowania pozwala realnie ocenić umiejętności szermierza
Ponieważ edykt cesarski w epoce Meiji zakazał noszenia mieczy - praktycznie jedyną sytuacją kiedy ich używano było seppuku oraz wykonywanie kaishaku. Trening szkoły Enshin-ryu przygotowywał do pełnienia roli pomocnika przy seppuku.

Próba cięcia "kakae-kubi",
udana na jakieś 95%.

Istniały dwa rodzaje kaishaku - cięcia "pomocniczego" kończącego życie samuraja popełniającego seppuku.
Pierwsze polegało na całkowitym odcięciu głowy i było wykonywane na samurajach skazanych na karę śmierci przez rozpłatanie sobie brzucha.
Drugie zarezerwowane było dla seppuku honorowego, gdy owo rozcięcie brzucha miało np. ratować honor samuraja, jego pana lub rodziny, ukazując "czystość ducha". Wówczas głowy nie odcinano całkowicie, pozostawiano wąski kawałek skóry aby głowa opadła między ramiona i nie zbrukała honoru tocząc sie po ziemi.
To honorowe cięcie nazywane było właśnie "kakae-kubi".


© Copyright 2021 Krzysztof Walla

Created with Mobirise by Krzysztof Walla